Het ongeschreven gedicht
...
Door de regels heen,
Mooie woorden
vul ze zelf maar in
laat mij, slechts, de toon toch geven
als zachte bodem
voor aanstaande bloemen
Ach lezer, aan u het woord
en hoor! dat woord weerklinken
diep in eigen hoofd, en
als een lotus stil ontvouwt
op de grens van grot en berg
Ik zal niets voorzeggen
mijn zin niet in monden leggen
nee, ik zal enkel ruimte scheppen
zodat u, onverstoord
zelf, u eigen levenslied verwoord
Ja, dit is de grond die ik u geef
ik trek mij terug vanuit dit blad
want ik bedek enkel dat
wat altijd al, in mens, verborgen lag
o zie, het ware gedicht, dat in uw zelve ligt
F.
Door de regels heen,
Mooie woorden
vul ze zelf maar in
laat mij, slechts, de toon toch geven
als zachte bodem
voor aanstaande bloemen
Ach lezer, aan u het woord
en hoor! dat woord weerklinken
diep in eigen hoofd, en
als een lotus stil ontvouwt
op de grens van grot en berg
Ik zal niets voorzeggen
mijn zin niet in monden leggen
nee, ik zal enkel ruimte scheppen
zodat u, onverstoord
zelf, u eigen levenslied verwoord
Ja, dit is de grond die ik u geef
ik trek mij terug vanuit dit blad
want ik bedek enkel dat
wat altijd al, in mens, verborgen lag
o zie, het ware gedicht, dat in uw zelve ligt
F.
Reacties op dit gedicht
| wervelende regenboog: | Maandag, augustus 27, 2012 11:30 |
| als een meester die het beste uit zijn leerlingen naar boven haalt :) | |
| Es: | Maandag, augustus 27, 2012 11:03 |
| Met zovele woorden zo weinig zeggen..of was het nu andersom? Genoten,tussen de regels door... Fluisterzachte streling... |
|
| Janny Scheybeler de Jonge: | Maandag, augustus 27, 2012 10:56 |
| heel graag gelezen !! | |
Over dit gedicht
| Auteur: Kuijlemans F. | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 27 augustus 2012 | ||
| Thema's: | ||