nalatenschap
nalatenschap
je kan zeggen wat je wilt maar het
moordbloed wordt er niet minder om
je kan zwijgen wat je wilt maar de
dagen worden er niet rechter van
gillen is ook een optie maar de
keelpastilles raken een keer op
je ziel in de wolken spiegelen wil
ook nog weleens wat beelden opleveren
die je doen weerkeren naar vroegere
dromen waar je weelderig en willoos
je gedachten de vrije stroom liet
maar wat heeft het al met al je
opgeleverd dan een kromme rug en
trillende handen zonder nalatenschap
Reacties op dit gedicht
| hs: | Dinsdag, augustus 28, 2012 14:21 |
| Mooi geschreven. | |
| henk jans: | Maandag, augustus 27, 2012 18:43 |
| Nog steeds laat ik mijn gedachten de vrije stroom. Inderdaad niet zo weelderig meer, maar toch o0ok niet zo willoos. Boeiend gedicht, dit. Maar nalatenschap, zijn je gedichten dat dan niet? groeten Henk |
|
| Janny Scheybeler de Jonge: | Maandag, augustus 27, 2012 18:24 |
| goed!! | |
Over dit gedicht
| Auteur: pieter christiaan paardenkooper | 
|
|
| Gecontroleerd door: Anastacia | ||
| Gepubliceerd op: 27 augustus 2012 | ||
| Thema's: | ||