Alleen
Ik zit hier te zitten in dit oude leegstaande huis.
Ik heb niemand om mee te lachen of te praten,
iedereen heeft me verlaten.
Ik ga naar buiten en dwaal door het donkere bos.
Mijn enigste gezelschap is een sluwe vos.
Ik kijk naar de bomen, de sterren en de maan.
Zou mijn overleden opa mij hier nu zien staan ?
Opeens krijg ik gezelschap van een rat.
Ze zegt:"zie wat er op je weg komt en volg dit lange,
eindeloze pad."
Ik heb niemand om mee te lachen of te praten,
iedereen heeft me verlaten.
Ik ga naar buiten en dwaal door het donkere bos.
Mijn enigste gezelschap is een sluwe vos.
Ik kijk naar de bomen, de sterren en de maan.
Zou mijn overleden opa mij hier nu zien staan ?
Opeens krijg ik gezelschap van een rat.
Ze zegt:"zie wat er op je weg komt en volg dit lange,
eindeloze pad."
Reacties op dit gedicht
| David Matser: | Dinsdag, augustus 28, 2012 01:09 |
| happiness is not a destination, happiness is the way | |
| Pancho v/d Post: | Maandag, augustus 27, 2012 23:47 |
| achter elke bocht ligt weer een nieuw avontuur in het verschiet. Soms met een lach, soms met een traan. Maar vergeet niet: ''''You''ll Never Walk Alone'''' | |
Over dit gedicht
| Auteur: Valerie De Cock | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 27 augustus 2012 | ||
| Thema's: | ||