Er was hier genoeg plaats voor nog twee meisjes, en mannetje erbij zou van het goede te veel zijn, die zouden toch maar vechten met elkaar.
Door zijn verrekijker zag hij ’s avonds mijnheer een van de dames, hoog opgericht, vooruit duwen, plots bleef ze staan en mijnheer balkte op hoge toon, zij begon achteruit te schoppen en hij maakte zich snel uit de voet…poten.
De twee dames waren nu geen vriendinnen meer, eerder rivalen.
Telkens dame nr. twee te dicht bij dame nr. een kwam moest ze snel wegspringen of ze zou gebeten worden, dame nr. een duldde niemand in haar buurt, ook mijnheer niet, zelfs de baas moest oppassen.
Tot op een dag mijnheer zich bij dame nr. twee voegde om haar tevreden te stellen.
Zij was zo blij dat ze in hoge toon balkte, dit lokte dame nr. een om een kijkje te nemen, terwijl mijnheer dam nr. twee vooruit duwde, beet deze naar dame nr. een, die werd zo kwaad dat ze met de twee achterpoten naar achter stampte, het was een dubbele schop in de buik dat ze vergat te balken op het hoogtepunt van de daad.
Dame nr. twee liep de hele dag te kreunen en bleef ver van de anderen verwijderd , ze leek veel pijn te hebben.
De baas die wist dat ze beiden bevrucht waren bracht de twee dames naar de stal zo zouden ze de noodzakelijke rust krijgen, mijnheer bleef in de wei achter, zo kon hij de dames niet storen.
’s Anderen daags lag dame nr. twee neer in de stal, op haar buik de tekens van de hoeven van dame nr. een.
De bijgeroepen dierenarts melde een gescheurde lever en twee gebroken ribben, die avond was er groot verdriet ten huize baas.
Een oude vertrouwde vriendin was een gegaan, ze werd opgehaald door het “vilbeluik”ze zouden haar nooit meer zien!!
Maar ach, het leven gaat verder en na enig tijd liep er een klein vrouwelijk ezeltje in de wei.
Zo was het drietal toch weer compleet!!!
EINDE.