Ik breek.
Ik breek.
Langzaamaan
In kleine stukjes
Verlies iedere dag
Een brokje ik
Ik ben niet langer
Te redden.
Te veel stukken
Voorzichtig aan
Niet langer ik.
Lijm me niet,
Maar raap me
Wel op.
Stop me in een potje.
Houd me dicht.
Langzaamaan
In kleine stukjes
Verlies iedere dag
Een brokje ik
Ik ben niet langer
Te redden.
Te veel stukken
Voorzichtig aan
Niet langer ik.
Lijm me niet,
Maar raap me
Wel op.
Stop me in een potje.
Houd me dicht.
Reacties op dit gedicht
| ela: | Dinsdag, augustus 28, 2012 14:08 |
| Mooi, met krachtige achtergrond. ela |
|
| gedichtenmeisje: | Dinsdag, augustus 28, 2012 12:05 |
| Jammer dat je jezelf verliest ... Gevoelig verwoord ;) Groetjes Raissa |
|
| David Matser: | Dinsdag, augustus 28, 2012 01:08 |
| Gevoelig mooi verwoord, heel herkenbaar. liefs |
|
Over dit gedicht
| Auteur: isolde | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 28 augustus 2012 | ||
| Thema's: | ||