Als het stil is
De koning absorbeert in de massa.
Het individu verliest zijn gezicht.
Zijn gave komt niet meer terug.
Samen lost hij dit op.
Verplicht de regels te volgen.
De vruchten van Perzië zijn niet gratis.
Zijn status valt of staat bij een oordeel.
De rechter spreekt zijn zorgen uit.
Ik kan niets doen alleen.
Het is laat: De golven zuchten.
Aan het strand aan de overkant
zitten zijn verlamde critici te lunchen.
Haaienvinnensoep, gebakken garnalen,
Oosterse schelpen, octopussen been.
De tijd zegt alles.
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Probert | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 29 augustus 2012 | ||
| Thema's: | ||