Dromerijen

Toen ik zo net naar buiten keek
van uit mijn raam hier achter
zag ik de lente mild en bleek
en alles leek veel zachter

Ik zag azuuren hemel blauw
tussen de wolken velden
met witte randjes aan het grauw
die heel goed nieuws voorspelde

Een koolmees die zijn wijfje floot
deed heftig zijn verhaal
zij,..keek van boven uit de goot
verbaasd van zijn kabaal

Maar toen zij hoog van af de goot
het hokje ook ontdekte
werdt plots haar vreugde zingend groot
wat ook haar liefde wekte

En daar beneden op de grond
zag ik narcissen knopjes
glurend voorzichtig in het rond
zij waren in hun nopjes

Nog even binnen blijven want
straks komt de zon je warmen
blijf nog maar even aan die kant
in moeder aardens armen.

Het mezen echtpaar van het dak
die ,t hokje waren kijken
zaten nu onder uit gezakt
hun veertjes glad te strijken

Ze waren samen in dispuut
over hun eigen woning
maar ,t was beslist..in een minuut
hij was voor haar een koning

Dus binnen een bepaalde tijd
komt hier een grote drukte
het is een on voorwaarlijk feit
een huwelijk, dat lukte

Ik wacht verlangend op die tijd
van al die mooie deugden
het heeft me nu, al zo verblijd
,k zing stilletjes van vreugde

Ben blij dat ik dit wonder zag
dankbaar voor dit geluk
dat ik dit nog vaak beleven mag
mijn dag kan niet meer stuk.

B.K.