toen de zon verdween
als de zon verdwijnt
kruisen schaduwen je pad
denk je terug aan de jaren
dat 't leven je nog mee zat
echter zo de zon onderging
in donker dreigt verdwalen
kijk naar boven zie de ster
die voor altijd zal stralen
je aanwezigheid is om mij heen
twee zielen die verbonden zijn
ze zijn nimmer te scheiden
en ga je die weg nooit alleen
maar toen de zon onderging
mijn hart huilde als een kind
is het een foto die toelacht
hierin nog wat troost vindt
afscheid nemen bestaat niet
niets wat ons kan scheiden
al is de zon uit mijn leven
zal die ster mij begeleiden
Karin
Reacties op dit gedicht
| Paul Willems (Quikkie): | Donderdag, september 06, 2012 17:02 |
| Zucht,zo Mooi Paul |
|
| liesjequilt: | Dinsdag, september 04, 2012 22:03 |
| Mooi geschreven, bij een tweeling schijnt dat extra moeilijk te zijn, Maar het is altijd moeilijk als je iemand verliest die je heel dierbaar is. Gelukkig blijven er herinneringen. gr. Liesbeth |
|
| witteroos: | Dinsdag, september 04, 2012 20:04 |
| Mooi beschreven. De tijd staat wel eens stil als een dierbare heengaat. De liefde blijft echter bestaan. | |
| Miss Marilyn : | Dinsdag, september 04, 2012 16:46 |
| Veel sterkte voor allen die van haar hielden en haar ''met liefde meedragen in hart en ziel''... Liefs Marilyn |
|
| Sheena: | Dinsdag, september 04, 2012 14:05 |
| bijzonder, het zou nog net even de finesse moeten hebben om het nog makkelijker leesbaar te maken, een voorbeeld, zin 2 strofe 4 : vervang dat eens door (huilde mijn hart als een kind) en lees het dan hardop, in jouw versie en even zoals de mijne. hoor je het? verder heel breekbaar hoor, netjes. | |
| wervelende regenboog: | Dinsdag, september 04, 2012 11:43 |
| zij blijven ons meer nabij dan we denken... triest een tweelingzus verliezen.... voelt als een amputatie... mooi geschreven Karin geniet nog van de zomer liefs wr |
|
| karinvangelder: | Dinsdag, september 04, 2012 11:27 |
| lieve Anneke .. ik spreek hier meer namens een familielid die van de week haar tweelingzus moest verliezen aan kanker zij was het die zei.. zelfs de dood kan ons niet scheiden dank voor je reactie liefs x Karin |
|
| Janny Scheybeler de Jonge: | Dinsdag, september 04, 2012 11:10 |
| heel mooi deze alweer | |
| Anneke Bakker: | Dinsdag, september 04, 2012 11:08 |
| Hoe herkenbaar Karin, meer woorden heb ik even niet. Knufknuf en zonnige dag. Anneke |
|
Over dit gedicht
| Auteur: karinvangelder |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 04 september 2012 | ||
| Thema's: | ||