In het veld, welk reeds staat te kleurenPrijken, rood en paars, de Moerheimen die groeien
En deze kleinen tot schoonheden zullen opbloeien
Men en dier verrassen met zoeten geuren
Zij deinen met de late zomerse winden mee
Trots geven zij de omgeving haar sier
Schoner, dan zij staan in een bloemen-atelier
Zij golven mooier dan elke wereldse zee
Hand in hand slenter ik met jou door het veld
En de prachtige Moerheim-bloemen staren
Ik gevoel mij een man van de wereld
want niemand kan jouw schoon evenaren
Jij bent in mijn hart gezeteld
getuige de Moerheimen, ik zal je daar bewaren.