Warmte
Warmte
Ik ben de vlinder
In je buik
Ik ben de vlinder
In je bestaan
Leef wanneer de zon gaat schijnen
En de warmte me kan verblijden
Fladder door de wind en door de lucht
Adem de geur en smaak van je leven
Ik ben de vlinder
In je buik
Ik ben de vlinder
In je bestaan
Fladder door de wind en door de lucht
Zie mijn kleuren
Ik fladder naar jou toe
En zal landen op je buik
Ik ben de vlinder
In je buik
Ik ben de vlinder
In je bestaan
Leef wanneer de zon gaat schijnen
En de warmte me kan verblijden
Fladder door de wind en door de lucht
Adem de geur en smaak van je leven
Ik ben de vlinder
In je buik
Ik ben de vlinder
In je bestaan
Fladder door de wind en door de lucht
Zie mijn kleuren
Ik fladder naar jou toe
En zal landen op je buik
Reacties op dit gedicht
| Albrecht Paul Sanders: | Maandag, oktober 01, 2001 11:50 |
| Je ziet jezelf heel belangrijk en mooi. Bedenk wel dat je 'foefelt' (foetelt, vals speelt), hier. Want die vlinder in haar buik is niet de vlinder op haar buik. Wat in die buik is, is wat zij toelaat. Het is haar (over)gave aan jou. Jij bent die mooie vlinder in haar ogen. Als zij jou niet meer ziet... ben je nergens meer. En toch - heb je het heel lief gezegd. Bedankt, Rep! |
|
| dreamlover: | Woensdag, januari 10, 2001 17:27 |
| Jeetje ik had het zelf kunnen bedenken WAANZINNIG MOOI HOOR |
|
Over dit gedicht
| Auteur: rep | 
|
|
| Gecontroleerd door: schaapje | ||
| Gepubliceerd op: 14 november 2000 | ||
| Thema's: | ||