woordenkrater
woordenkrater
al baadde je je in sterrenstof van
naburige heelallen en al waande
je je in toendra’s waar het gestamp
van de eenhoorn uw woorden plet
zo zullen toch je bloedhanden je
dagen krommen tot een afwijkend zon-
nenspel van nietsontziende vlammen
die ieder leugenwoord verschroeien
kom ouwe woordenkrater
spuuw je giftig as wereldwijd
laat hen in je web maar kleven
zuig de krachten uit de tijd
voedt je maar met lauwerkransen
tot een eindig en bedorven leven
Reacties op dit gedicht
| september: | Vrijdag, november 06, 2020 14:05 |
| Zeer sterk gedicht. Heel mooi geschreven. Vriendelijke groet. | |
| Dirk Hermans: | Zondag, september 09, 2012 23:25 |
| sterk verwoord | |
| teun hoek: | Donderdag, september 06, 2012 10:48 |
| Heftig. h. gr. th | |
| Janny Scheybeler de Jonge: | Donderdag, september 06, 2012 09:12 |
| goed gedaan | |
| Sheena: | Donderdag, september 06, 2012 08:51 |
| leuk gedaan, ut venijn spat eraf, toch kan ik het niet helpen ik zie steeds een mammoet op de toendra ipv een eenhoorn. | |
| gedichtenmeisje: | Donderdag, september 06, 2012 07:58 |
| Goed weergegeven ;) Groetjes Raissa |
|
| trucker klaas: | Donderdag, september 06, 2012 06:44 |
| nou , breek maar los ...... goedemorgen ,klaas |
|
Over dit gedicht
| Auteur: pieter christiaan paardenkooper | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 06 september 2012 | ||
| Thema's: | ||