Verlies
Verlies
Oorverdovend
die klokken in mijn hoofd
iedereen die mij
van mijn geloof beroofd
in mensen
Hartverscheurend
die messen in mijn hart
vlijmscherp
met smart verlies
ik het geloof
in mensen
Verbittering
valt als een koud kleed
om me heen
Mijn hart voelt
als steen
toen ik mijn geloof verloor
in mensen
Reacties op dit gedicht
| witteroos: | Vrijdag, september 07, 2012 10:24 |
| Zolang er medemensen zijn is er hoop. | |
| Janny Scheybeler de Jonge: | Vrijdag, september 07, 2012 10:05 |
| ja kan me voorstellen een pracht van een schrijven en zo herkenbaar |
|
| liesjequilt: | Vrijdag, september 07, 2012 08:56 |
| Gelukkig zijn er heel veel goede, fijne mensen, Jammer genoeg horen we alleen de uitwassen. gr. Liesbeth |
|
| pieter christiaan paardenkooper: | Vrijdag, september 07, 2012 08:31 |
| wees vertrouwd vertrouw niemand zei men weleens |
|
| Jacky Van den Berghe: | Vrijdag, september 07, 2012 00:57 |
| Nochtans de mensen zijn zo slecht nog niet, enkel maar ontgoocheld en ietwat verbitterd. Maar eens gaat de wereld van de mensen weer open! Sterkte, Jacky |
|
Over dit gedicht
| Auteur: boendy | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 07 september 2012 | ||
| Thema's: | ||