Alleen de nacht ziet door mijn ogen en alleen lucht voelt de aanwezigheid. Alleen de stilte hoort en waarom niemand die me begrijpt. Gedwongen in onmacht en snakkend naar adem om te kunnen herstellen, wat anders kan ik zeggen dan begrijp je de kwelling. Wazige dagen angst is zo dichtbij, koude rillingen, ontvlucht van het veilige haven naar het onbekende terein.