tijdloos bestaan
tijdloos bestaan
als niets iets is zonder er te zijn
kan elke bijzondere plek weer gevuld
worden met een vraag die de mens lelijk
in zijn herinneringen komt te zetten
als iets uit niets is door er te zijn
kan elke horizon onze dromen begroeten
en vergeten de wereld van voorheen die
juist de baarmoeder is van deze woorden
alles verveelt op den duur als het maar
lang genoeg duurt en de zeemonding de
adem inhoudt onder een rimpelloze maan
dan kan de eeuwigheid een aanvang nemen
de trossen los en het kraaiennest bemand
want de baren baren een tijdloos bestaan
Reacties op dit gedicht
| Dirk Hermans: | Donderdag, september 13, 2012 21:32 |
| heel mooi weergeven | |
| Jacky Van den Berghe: | Woensdag, september 12, 2012 01:26 |
| Alles verveelt op de duur, behalve de essentieeelste dingen, zoals:ademen! Groetje, Jacky |
|
| mucho: | Dinsdag, september 11, 2012 11:28 |
| ah heerlijk ik dobber hier op weg en kijk weer een haak in me smoel!:D |
|
| Janny Scheybeler de Jonge: | Dinsdag, september 11, 2012 10:53 |
| graag gelezen weer hoor!! | |
| Sheena: | Dinsdag, september 11, 2012 10:25 |
| ja dit vond ik wel ok, het zet een mens en lezer aan het denken en dat ervaar ik persoonlijk als lezer altijd wel als aangenaam. | |
Over dit gedicht
| Auteur: pieter christiaan paardenkooper | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 11 september 2012 | ||
| Thema's: | ||