Mijn rugzak
Een rugzak vol verdriet,
iets wat je helemaal niet ziet.
Soms doet het pijn,
moet het zo zwaar zijn?
Verstopt en wel,
onder mijn olifantenvel,
omdat niemand het moet weten,
ben het toch bijna vergeten.
Een glimlach en het is klaar,
zo maak ik al jou dromen waar,
geen mens die merkt,
wat ik al heb verwerkt.
Alleen iemand om wie ik echt geef,
mag weten waar ik elke dag mee leef,
zo wordt mijn rugzak lichter,
en kom ik bij jou steeds dichter.
Nu is mijn rugzak minder zwaar,
het voelt echt wel raar,
want zonder al dat gewicht,
was dit een ongeschreven gedicht.
iets wat je helemaal niet ziet.
Soms doet het pijn,
moet het zo zwaar zijn?
Verstopt en wel,
onder mijn olifantenvel,
omdat niemand het moet weten,
ben het toch bijna vergeten.
Een glimlach en het is klaar,
zo maak ik al jou dromen waar,
geen mens die merkt,
wat ik al heb verwerkt.
Alleen iemand om wie ik echt geef,
mag weten waar ik elke dag mee leef,
zo wordt mijn rugzak lichter,
en kom ik bij jou steeds dichter.
Nu is mijn rugzak minder zwaar,
het voelt echt wel raar,
want zonder al dat gewicht,
was dit een ongeschreven gedicht.
Reacties op dit gedicht
| mucho: | Donderdag, september 13, 2012 20:54 |
| moet meteen denken aan al die bezorgde burgers die waarschuwen dat een tas openstaat neem het toch alsjeblieft allemaal mee, die troep!:P |
|
Over dit gedicht
| Auteur: White_Devil | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 13 september 2012 | ||
| Thema's: | ||