+++++
in het niet
het bos verraadt niet wat zij doet
de stenen die op haar maag liggen
verklaren heilig dat zij van niet
geen geluid kun je daar horen
dieren liggen naar apen te mensen
als het niet zo waar is dan best
de vouwen in haar gezicht hopen
wie bidt voor de wereld verloren
geen lied heeft nog aarden voeten
zo venstert zwart haar uitzicht
nog even het heelal valt in
ongevraagd, verspellen zij het lot
hoger en hoger wordt de inzet
de nacht doet haar intrede ongewenst
de wildernis omklemt haar enkel
als een kind ziet ze altijd slecht
maar ze ruikt de uitnodigende
midden op gedrukte weg botst
hier loopt ze binnen in verhaal
de stemmen van het verdwalen
drinkt zich door slokkende darmen
kan ze niet meer dan tot verder
haar gestalte uitgebrand tot vlam
ziet ze zwart bij zon in chloor
zwemt met de vissen zonder graat
opgediend in onjuiste proporties
laat het zwart haar lichaam niet
+++++