nieuwe inkt
nieuwe inkt
toen de inkt zijn ogen zwart maakte scheur-
de hij zijn woorden aan haar flarden en zonk
zij in de diepte van zijn tranenzee - maar
geen ach geen wee - hij jutterde alle stran-
den af en schreef overal haar naam in het
zand tot ook haar zilte vloed alles wegspoel-
de en het zeezout weer gewonnen werd en
uiteindelijk op zijn zacht gekookte liederen
belandde - dan lispelde hij haar naam in dui-
zend andere woorden die zij las en herlas en
zij de kompassienaald van haar nimmer slui-
merende ogen richtte naar het gespleten
noorderlicht waar de glans van het sterren-
licht zijn wolkendek nieuwe inkt aanvoerde
Reacties op dit gedicht
| marchiano di noche: | Dinsdag, september 25, 2012 10:17 |
| graag gelezen.. nieuwsgierigheid vraagt mij meer te lezen van je fijne dag en bedankt voor je reactie |
|
| mucho: | Woensdag, september 19, 2012 17:13 |
| nieuw maar nog steeds zo zwart als zee | |
| Sheena: | Woensdag, september 19, 2012 11:35 |
| mooi ziltig met ietwat veel haar. | |
| Janny Scheybeler de Jonge: | Woensdag, september 19, 2012 10:43 |
| mooi mooi | |
| henk jans: | Woensdag, september 19, 2012 10:30 |
| mooi Piet, dat er nog veel nieuwe inkt moge zijn groeten Henk |
|
| Fantasy: | Woensdag, september 19, 2012 09:41 |
| Zucht* wou mooi geschreven... Moche er steeds weer nieuwe inkt zijn om nieuwe avonturen te beschrijven.... |
|
Over dit gedicht
| Auteur: pieter christiaan paardenkooper | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 19 september 2012 | ||
| Thema's: | ||