waren we hier al niet eerder
(vroeg de man aan de vrouw)
voordat we in de woestijn terecht kwamen
weet je nog hoe erg die dorst was
hoe de hitte onze lijven verschroeide
daarna beklommen we de berg
op de hoogste top hebben we samen gestaan
de wereld lag aan onze voeten
we stelden ons een doel: we gaan verder
en verder gingen we
langs de bron
waar we eindelijk water kregen
uit die bron die nooit droog stond
maar van wie kregen we dat ook al weer
het ging allemaal zo snel
we moesten elkaar bij de les houden
ons niet laten afleiden
verder ging de tocht
langs velden vol graven
langs graven vol doden
langs doden vol dromen
langs onze dromen
daar herinnerden we ons weer
waarom we op weg waren
en waarheen
via de stad
waar opgetogen mensen
ons als koningen binnenhaalden
mee moesten we
er was geen ontkomen aan
wie waren die andere mensen
wij zijn toch de eerste mensen
wij waren toch op zoek
wat zochten we ook al weer
o ja, elkaar
laten we een poosje hier blijven
ja, laten we dat doen
we waren hier immers al eerder