Ik weet dat jij het moeilijk vindt

Dat we beide zo anders zijn

Jij met je drukte en altijd moeten praten

En ik vindt de stilte juist zo fijn

Terwijl jij zo zelfverzekerd bent

En ik kapot ga aan mijn onzekerheid

Dat jij leeft voor de verantwoording op je werk

En ik raak de zorgen over mijn familie niet kwijt

Hoe nuchter jij soms kan zijn

En ik over alles tien keer nadenken moet

Dat jij gelijk zegt wat je ergens van vindt

Terwijl ik eerst bedenk, is mijn mening wel goed

Maar om een nieuwe dag te krijgen

Heb je toch de nacht ook nodig

En zonder een beetje regen

Is de stralende zon toch overbodig

En water is toch echt noodzakelijk

Om het vuur te kunnen doven

Dus met al onze verschillen

Kunnen wij elkaar toch best een toekomst beloven

Want mij doet het geen pijn

Dat jij zo anders bent dan mij

Want is dat niet juist de liefde

Hoort dat er niet gewoon bij