IJs en beer
IJs en beer
hij voelde zich wat eenzaam
riep het uit naar de blauwe lucht
luisterde gespannen naar een echo
niets was in zijn omgeving
de stilte gestoord door brekend ijs
hij wist zich hier alleen
zijn schots werd steeds kleiner
straks zou hij moeten zwemmen
hij kende die situaties
zovele malen reeds herhaald
ijs en ijsbeer een recital
van wit en water, blauwe lucht
de zwarte neus maakt cirkeltjes
er was iets dat hem heugde
iets riep hem aan tafel
het ijskoude water werd zijn tafel
ela
hij voelde zich wat eenzaam
riep het uit naar de blauwe lucht
luisterde gespannen naar een echo
niets was in zijn omgeving
de stilte gestoord door brekend ijs
hij wist zich hier alleen
zijn schots werd steeds kleiner
straks zou hij moeten zwemmen
hij kende die situaties
zovele malen reeds herhaald
ijs en ijsbeer een recital
van wit en water, blauwe lucht
de zwarte neus maakt cirkeltjes
er was iets dat hem heugde
iets riep hem aan tafel
het ijskoude water werd zijn tafel
ela
Reacties op dit gedicht
| Janny Scheybeler de Jonge: | Woensdag, september 26, 2012 09:59 |
| mooi beschreven hoor | |
| liesjequilt: | Woensdag, september 26, 2012 07:17 |
| gelukkig wordt het winter en zijn wereld groter gr. Liesbeth |
|
| pieter christiaan paardenkooper: | Woensdag, september 26, 2012 00:29 |
| ik zou geen ijsbeer willen zijn hij mij waarschijnlijk niet |
|
Over dit gedicht
| Auteur: ela |  
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 26 september 2012 | ||
| Thema's: | ||