Pijn
Lig te huilen in bed.
Wordt verscheurd van binnen.
Wat moet ik nou beginnen.
Heb zoveel liefde die ik jou wil geven.
Ik wil met jou verder leven.
Ik wil je, wil voor je kiezen.
Kan het niet uiten, bang om jou te verliezen.
Kan met niemand praten.
Ook niet met mijn vrouw, die zal me alleen maar haten.
Ondertussen ga ik kapot van de pijn.
Ik wou dat ik bij je kon zijn.
Je helpen met je problemen.
We kunnen samen de horde nemen.
Dit gevoel duurt nu al drie jaar.
Kon ik maar een hint geven een gebaar.
IK HOU VAN JE.
Reacties op dit gedicht
| juultjee11: | Woensdag, september 26, 2012 21:56 |
| 3 jaar, nou zeg.. Gelukkig bestaat er papier en potlood! Veel sterkte. Groetjes, J11. |
|
| marchiano di noche: | Woensdag, september 26, 2012 15:15 |
| lijkt me onverdragelijk zulke gevoelens voor 3 jaar al mee te moeten dragen en geen oor die luister wil. goed je gelezen te hebben en sterkte | |
Over dit gedicht
| Auteur: Ewoud Dnal | 
|
|
| Gecontroleerd door: pantarhei | ||
| Gepubliceerd op: 26 september 2012 | ||
| Thema's: | ||