Waar tranen gaan
Waar tranen gaan
Op pad door de zwaartekracht
nog verzwaart door het leven
Rolt het eest over wangen zacht
meanderende weg beschreven
Deze niet gevangen door een lach
waar rimpels vormen tot een kom
Maar doorstromend door een slag
onstopbaar door een wreed waarom
Waar het gezicht wordt verlaten
door vele volgers nagezeten
Nog onderschept het zoute praten
een deel van deze dalende keten
Een stemverheffend onbegrip
weet het massale niet te tomen
Sommige verwoest op de onderlip
maar meeste gebundeld in stromen
Dan een doek en een rakende arm
een zachte stem die het wel begrijpt
Plotseling wordt alles warm
als de wang de stroom een beetje knijpt
Dalende waterlanders nemen af
in aandacht en in doek gevangen
Waar troost weer zichtbaarheid gaf
restte zoute sporen op de wangen
Reacties op dit gedicht
| Cavalier: | Donderdag, september 27, 2012 23:38 |
| Waaw.. Erg mooi geschreven |
|
| seaske: | Donderdag, september 27, 2012 16:50 |
| mooi ben er stil van...... ;) |
|
| boendy: | Donderdag, september 27, 2012 14:05 |
| weer wat geleerd! meanderen! had er nooit van gehoord. geweldig bedacht! de tranenloop op een gezicht. sjappoo! |
|
| Lavender*: | Donderdag, september 27, 2012 11:46 |
| Troost is zeker een mooi en warm iets. Knap omschreven! :) | |
Over dit gedicht
| Auteur: trucker klaas |  
|
|
| Gecontroleerd door: Anastacia | ||
| Gepubliceerd op: 27 september 2012 | ||
| Thema's: | ||