Even bij mijn vader
Laat me even huilen
want ik heb verdriet.
Soms denk ik even niet aan je
maar vergeten doe ik je niet.
Als mijn tranen soms beginnen
komt daar geen einde aan.
Ik moet ze vaak bedwingen
om verder te kunnnen gaan.
Maar nu wil ik heel even huilen
omdat ik je zo mis in mijn leven.
Heel even stil staan
bij wat jij mij hebt gegeven.
En ook al doen die tranen pijn
en helpen ze geen reet.
Ik voel dan weer even
dat ik je echt nooit meer vergeet.
Je dochter P.S
want ik heb verdriet.
Soms denk ik even niet aan je
maar vergeten doe ik je niet.
Als mijn tranen soms beginnen
komt daar geen einde aan.
Ik moet ze vaak bedwingen
om verder te kunnnen gaan.
Maar nu wil ik heel even huilen
omdat ik je zo mis in mijn leven.
Heel even stil staan
bij wat jij mij hebt gegeven.
En ook al doen die tranen pijn
en helpen ze geen reet.
Ik voel dan weer even
dat ik je echt nooit meer vergeet.
Je dochter P.S
Reacties op dit gedicht
| Cavalier: | Vrijdag, september 28, 2012 20:01 |
| erg mooi van je afgeschreven! sterkte |
|
| anne(22): | Vrijdag, september 28, 2012 14:29 |
| Prachtig geschreven! Sterkte Liefs anne |
|
| pieter christiaan paardenkooper: | Vrijdag, september 28, 2012 10:25 |
| sterkte koester de herinneringen |
|
Over dit gedicht
| Auteur: svenamy | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 28 september 2012 | ||
| Thema's: | ||