In uitstervend rood
in uitstervend rood
ik heb
de bladeren geraapt
vruchten terug gehangen
met muziek
van wolken gespeeld
de wind uitgefloten
maar jij
ging niet open
in zomerse bloei
ruiste kou
dwarrelde dood
in uitstervend rood
je ziel lachte zachtjes
want in de grond
stroomde jouw leven
niet jij maar ik
viel aan afscheid ten prooi
bij lentes eerste dooi
wil melker
29/09/2012
Reacties op dit gedicht
| Angelswings2: | Dinsdag, juli 09, 2013 23:13 |
| mooi zo :D | |
| gedichtenmeisje: | Zaterdag, september 29, 2012 11:00 |
| Weer mooi geschreven wil ;) Groetjes Raissa |
|
| De kleine Vos: | Zaterdag, september 29, 2012 08:17 |
| romantisch mens ouder maar jong van binnen Sonja |
|
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 29 september 2012 | ||
| Thema's: | ||