Eenzaam
*Eenzaam*
Eenzaam en toch niet alleen,
eenzaam terwijl er juist veel
mensen zijn om je heen.
Zo voel ik me vaak als ik diep
in mijn gevoel duikt, zo voel
ik me als ik s'avonds mijn ogen
sluit.
Eenzaam en vol van verachting
naar het voorbijgaande leven,
als dit alles is waarom nog de
moeite doen om je te geven.
Maar die eenzaamheid is er ook
om er tegen aan te vechten door
dit laat ik mijn leven niet nog
meer verslechteren.
Ik zal er alles aan doen om
later te kunnen zeggen het
leven was toch nog ondanks
zijn geklooi voor mij mooi.
Maar zoals de voorbijgaande
jaren hoeft het voor mij niet
niet weer al dat verdriet.
Want dan ben ik liever eenzaam
en alleen, ondanks dat ik hierom
vaak ween.
Reacties op dit gedicht
| els verheyen: | Woensdag, mei 15, 2002 01:46 |
| els verheyen: | Woensdag, mei 15, 2002 01:45 |
| hoi lieverd ik wou je even laten weten dat ik nog steeds met je meeleef hoe is het met je. ja lief ik weet wat het is ik heb net een scheiding achter de rug die mijn heel veel verdriet heeft gedaan maar ik hoop dat ik er gouw eens met je over kan praten heel veel liefs je vriendin els. |
|
| Jan: | Dinsdag, mei 14, 2002 17:58 |
| Hallo Jacqueline. Hieruit komt overduidelijk het feit naar voren dat je je regelmatig eenzaam voelt en je dan afvraagt of het leven op deze manier zin zou hebben. Kijk naar de toekomst zou ik willen zeggen en laat die achterliggende periode niet je leven vandaag de dag alsnog beheersen. Denk ook aan de mooie dingen in het leven, want ook die zijn er talrijk. Liefs, Jan. | |
Over dit gedicht
| Auteur: jacqie | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 13 mei 2002 | ||
| Thema's: | ||