Ben niet eenzaam!
Ik ben wel eenzaam, maar niet alleen.
Ik voel het leven, het voelt van steen.
Draag ik het op handen of bedwelm ik het tot het niets.
Zijn dit de donkere dagen die hij mij heeft verteld.
Hoe kan ik zijn wie ik ben en ik weet niet wie ik wil zijn.
En hoe diep is deze diepte waarin ik val, en doet het pijn?
Ik ben eenzaam, maar niet alleen.
Ik leef het leven, zoals ik altijd leefde.
Maar ik voel me draaien..... om verdriet, rond angst door zonde en langs jullie pijn.
Ik ben niet eenzaam, maar mijn wereld lijkt zo klein.
Ik voel het leven, het voelt van steen.
Draag ik het op handen of bedwelm ik het tot het niets.
Zijn dit de donkere dagen die hij mij heeft verteld.
Hoe kan ik zijn wie ik ben en ik weet niet wie ik wil zijn.
En hoe diep is deze diepte waarin ik val, en doet het pijn?
Ik ben eenzaam, maar niet alleen.
Ik leef het leven, zoals ik altijd leefde.
Maar ik voel me draaien..... om verdriet, rond angst door zonde en langs jullie pijn.
Ik ben niet eenzaam, maar mijn wereld lijkt zo klein.
Reacties op dit gedicht
| Hartendiefje.: | Donderdag, oktober 11, 2012 17:49 |
| zoals je het gedicht zelf ook hebt genoemd; ben niet eenzaam! Alles komt wel weer goed! En dan zul je je ook niet meer eenzaam voelen. Blijf lachen dan weet ik zeker dat het goed komt! Liefs, Hartendiefje. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: WatchingMe! |  
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 11 oktober 2012 | ||
| Thema's: | ||