eiland
eiland
een zuidenwind waait
de mist van mijn eiland
waar ik speel
met licht en zilverzand
de kreeften op het strand
rooster ik op een vuurtje
van oude scheepswrakken
scharen verkoop ik aan toeristen
als scheepslieden voorbij varen
kruip ik op het duin
en schreeuw: "er zal geen tijd meer zijn"
meeuwen pikken aan mijn kruin
Reacties op dit gedicht
| mucho: | Zaterdag, oktober 13, 2012 09:46 |
| wat een mooi eiland waar iedereen op je kop schijt | |
| Anneke Bakker: | Vrijdag, oktober 12, 2012 13:51 |
| Met een grote smile dit leuke werk gelezen . Lieve groet Pieter C. en fijn weekend. Anneke |
|
| mima: | Vrijdag, oktober 12, 2012 12:52 |
| Zo zo dees is ergug mooi, pieter. thanks! |
|
Over dit gedicht
| Auteur: pieter christiaan paardenkooper | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 12 oktober 2012 | ||
| Thema's: | ||