Wegvallen in de duisternis
Geen gevoel, geen gedachten, geen gemis
De pijn van gevoel
totaal naar een ander universum
Genietend van de rust,
complete rust in mijn hoofd en lijf
Ik denk dat ik daar nog maar even blijf

Zwevend tussen twee werelden
Klein beetje helderheid van geest
Maakt dat ik niet
geheel verdwijn in deze rust
Mijn hoofd vecht zich een weg terug,
mijn gevoel is bevreesd
Deze dimensie voelt toch zo fijn,
geen onrust of verdriet en zeker geen pijn

Maar een klein stemmetje roept me:
Je moet weer terug,
Je hebt veel om voor te vechten
en het lijkt mij ook stug
Dat jij dit niet gaat redden,
zonder vluchtweg naar het niks
Alle negatieve gevoelens die kun jij aan
Want je bent wel
door meerdere dalen gegaan
Gevochten als een beest,
voor alles om je heen
Waardoor je steeds sterker bent geworden
en mij hebt gevonden
Om je te helpen door alle moeilijke tijden
Probeer dat hiermee
dan ook niet te vermijden!

Dan denk ik ineens,
ik ga tot hier en niet verder!
En krabbel weer uit de duisternis omhoog
Wil me niet overgeven aan machteloosheid
Machteloos toegeven
aan pijnlijke gevoelens
Zonder te weten
wat mijn uiteindelijke doel is
Dit leven geeft mij
veel redenen tot bestaan,
De vechtlust en wilskracht zit diep in mij
Deze intense rust voelde fijn
Maar hoort er voor mij
jammergenoeg niet bij
Ik blijf gewoon hier
en vind vanzelf de rust in mezelf
De rust om te komen
waar ik heen moet gaan
Weet zeker dat ik me
er doorheen zal slaan!