Het leven kan mij meestal niet zo boeien
Sterker nog, ik vind het soms wat eng
Je kunt zo allemachtig veel verknoeien
Want mensen, ja mensen zijn zo streng
Maar geef me een goed boek en je hebt geen kind aan mij
Ik kruip dan in een hoekje en ben dan uren zoet
En wat er ook gebeurt, het gaat aan mij voorbij
Er is echt helemaal niets wat er dan nog toe doet

De wind waait om het huis, de regen klettert
‘k Doe de gordijnen dicht, de lampen aan
Duik weer in het verhaal dat mij verplettert
Waarin ik mij totaal kan laten gaan
Ja, geef mij een goed boek en ik voel me werk’lijk vrij
Ik kruip dan in een hoekje en voel me o zo goed
En wat er ook gebeurt, het gaat aan mij voorbij
Er is echt helemaal niets wat er dan nog toe doet

De bel gaat lang en hard, men wil mij storen
Waar halen ze de gore moed vandaan?
Ik wil voorlopig niets of niemand horen
Laat mij maar in hun fantasie bestaan
Ja, geef mij een goed boek en ik ga niet meer opzij
Ik kruip dan in een hoekje, omhuls mijn ruisend bloed
En wat er ook gebeurt, het gaat aan mij voorbij
Er is echt helemaal niets wat er dan nog toe doet

Die enge, nare, woeste wereld
Wat moet ik er in godesnaam toch mee?
Ze kan me helemaal gestolen worden
Dit leven is één groot, gek waanidee!

Nee, lezen is ‘t bestaansrecht van mijn leven
Vlucht uit die o zo harde werkelijkheid
Maar er is gelukkig zoveel moois geschreven
Ja, lezen dat is pas echt realiteit
Ja, lezen dat is mijn realiteit …