Dronken sonnet
Dronken sonnet
De avond wankelde om mij heen
ik praatte en liep uiteen
Viel om mijn eigen as
en wist hoe ver het was
Blauw en groen waren de kleuren
ik ging door kamers en deuren
plots zag ik mij voor een spiegel staan
rechtoplopend ben ik weggegaan
Zo kwam ik tot bedaren
er was een trap
zelfs de laatste stap
Lukte en ik ging voorbij
pilaren die nuchter naast mij
stonden en grijs waren
José van Rosmalen
De avond wankelde om mij heen
ik praatte en liep uiteen
Viel om mijn eigen as
en wist hoe ver het was
Blauw en groen waren de kleuren
ik ging door kamers en deuren
plots zag ik mij voor een spiegel staan
rechtoplopend ben ik weggegaan
Zo kwam ik tot bedaren
er was een trap
zelfs de laatste stap
Lukte en ik ging voorbij
pilaren die nuchter naast mij
stonden en grijs waren
José van Rosmalen
Reacties op dit gedicht
| Hans Winter: | Woensdag, oktober 17, 2012 17:22 |
| moge zo oudjes wat houvast geven aan de veelbelevers hans |
|
| Dirk Hermans: | Maandag, oktober 15, 2012 21:41 |
| knap weer weergeven | |
Over dit gedicht
| Auteur: Jose van Rosmalen | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 15 oktober 2012 | ||
| Thema's: | ||