zee van vragen
ik zwem,
zwem in een zee van vragen.
Ik probeer boven te blijven,
maar het wordt steeds moeilijker.
De stroming wordt steeds sterker,
en duwt me verder weg van de kust,
de kust met antwoorden.
Ik trap en ik zwem zo hard,
maar ik ben zo moe,
ik kan gewoon niet meer.
Ik laat me mee drijven met de stroom,
tot er een golf komt,
een golf van twijfel,
en dan verdrink ik.
Dan zal ik langzaam naar de bodem zakken.
En daar rot ik weg,
daar rot ik weg in mijn ellende.
zwem in een zee van vragen.
Ik probeer boven te blijven,
maar het wordt steeds moeilijker.
De stroming wordt steeds sterker,
en duwt me verder weg van de kust,
de kust met antwoorden.
Ik trap en ik zwem zo hard,
maar ik ben zo moe,
ik kan gewoon niet meer.
Ik laat me mee drijven met de stroom,
tot er een golf komt,
een golf van twijfel,
en dan verdrink ik.
Dan zal ik langzaam naar de bodem zakken.
En daar rot ik weg,
daar rot ik weg in mijn ellende.
Reacties op dit gedicht
| hs: | Zaterdag, oktober 20, 2012 20:01 |
| Mooi geschreven,sterkte. | |
| *Atalanta*: | Zaterdag, oktober 20, 2012 17:44 |
| Misschien eerder op zoek gaan naar antwoorden, zodat de zee niet te vol is met vragen en je daardoor makkelijker de kust kan bereiken. Complimentjes voor het mooie schrijven !! ;) |
|
Over dit gedicht
| Auteur: someone just like you | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 20 oktober 2012 | ||
| Thema's: | ||