Zinloos
de man voelt zich geen kerel
zijn vrouw hoeft hem niet meer
verpietert op een flatje
het leven doet hem zeer
hij kan alleen nog werken
het weekend duurt zo lang
kookt eten voor drie dagen
van mensen is hij bang
zijn hobby’s blijven liggen
muziek geeft nog wat rust
in bed ligt hij te woelen
geen vrouw meer die hem kust
tabletten moet hij slikken
zwart is het om hem heen
hij kan het niet begrijpen
zijn hart voelt als een steen
zal hij 't geluk weer vinden
komt er opnieuw een doel
ontdekt hij weer die trilling
onder dat dood gevoel?
Reacties op dit gedicht
| Engeltjuh: | Donderdag, november 22, 2012 04:15 |
| Ik ben het met Atalanta eens, maar dat neemt niet weg dat ik het gevoel niet ken. En wil iedereen niet gewoon gelukkig zijn? En zoeken we het niet allemaal weleens aan de buitenkant ipv waar het echt schuilt? Sterkte gewesnt though, als dit autobiografisch is. Wél een mooi gedicht overigens. Liefs |
|
| *Atalanta*: | Zondag, oktober 21, 2012 03:14 |
| Ik denk dat je eerst vrede met je zelf moet hebben voordat je verder kunt. Ook jij bent belangrijk, je mag er zijn, ga leuke dingen doen waar je zelf een goed gevoel bij krijgt. Probeer jezelf niet te verstoppen, want ook jij bent een uniek persoon. Take care !! ;) |
|
Over dit gedicht
| Auteur: wierook | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 20 oktober 2012 | ||
| Thema's: | ||