Je lieve lach
je lieve lach
in een zachte wind
daalt lichte glans
op het natte gras
ik zag
je lieve lach
in rouwende gedachten
ogen die
in milde wijsheid
ons weer begeleiden
nog altijd in
een warm aanwezig zijn
nu zonder zorg en pijn
jij die alles wilde delen
hebt het aardse terug gegeven
maar je lach en ogen zijn gebleven
wil melker
22/10/2012
Reacties op dit gedicht
| kristalkind: | Zaterdag, december 08, 2012 21:34 |
| Dit raakte me. Geweldig mooi. | |
| Jacky Van den Berghe: | Dinsdag, oktober 23, 2012 01:37 |
| Lachende ogen, het mooiste is gebleven! Liefs, Jacky |
|
| Anneke Bakker: | Maandag, oktober 22, 2012 11:38 |
| Ontroerend mooi weer wat je hier schrijft Wil, telkens weet je menigeen te raken met je woorden, heb ze met diep respect gelezen. Zonnige dag gewenst. Anneke |
|
| witteroos: | Maandag, oktober 22, 2012 11:10 |
| Zacht en teer keert de Liefde weer. Fijne dag gewenst. |
|
| Janny Scheybeler de Jonge: | Maandag, oktober 22, 2012 11:08 |
| weer goed wil!! | |
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 22 oktober 2012 | ||
| Thema's: | ||