Huilende lach
Zoveel stemmen om me heen, zoveel tranen vloeien. Ik zit in een donker gat met met opgekropte gevoelens. Een lach met een gebroken hart. Een lach met verdriet in mijn ogen. Niemand die het ziet. De wereld draait door, maar ik loop zonder voorruit te komen. Verstikt in mijn gevoelens bewandel ik het leven met die lach op mijn gezicht. De lach die mijn hart nooit heeft bereikt zal meegaan tot het graf.
Reacties op dit gedicht
| mucho: | Dinsdag, oktober 23, 2012 11:14 |
| dat heeft nou iedereen verdomd, het schijnt niet op te vallen:S |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Donker hartje | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 23 oktober 2012 | ||
| Thema's: | ||