Ik zie je rustig slapen.
De zon schijnt net dat kleine stukje door het gordijn.
Je wordt wakker, begint te gapen.
Mij aankijkend vraag je waar ik aan denk.
Het antwoord luidt; "niets".
Toch weet je het.
Er is iets.
Bij het ontbijt glimlach ik naar je.
Ik kijk je aan en fluister zacht; "dank je wel".
Dank je wel dat ik naar je kijken mocht.
Deze nacht.
Beide weer naar het werk.
Waar ik je constant voor me zie.
Ik kan niet wachen tot je weer bij me bent.
Later op de dag weer bij elkaar.
Je staat als altijd weer voor me klaar.
Tijd voor bed.
Je gaat liggen, en slapen doe je snel.
Ik zie je rustig slapen.
Weltruste lieverd.
Dank je wel.