Mijn schoenen zitten goed,
enkel als ik mijn tenen beweeg lijken ze plots veel te klein.
Mijn lijf en huid zitten beide goed,
enkel als ik me er bewust van wordt krijg ik kriebel en jeuk.
De beelden vallen goed op mijn netvlies,
enkel als ik tuur valt het me op hoe vermoeiend zien wel is.
Ik wil staan en zien en voelen.
Ik wil leven.
Misschien moet ik dat ook gewoon doen.