's morgens iets voor achten stap ik op de fiets
trap me naar het werk door wind en regen
zie ik die gezichten, denk ik: 'is er iets?'
zit al die mensen dan van alles tegen?
'k zie verbeten trekken rond hun strakke mond
en ogen dof door wezenloze blikken
hun voeten sloffen sloom over de grond
met 'goeie morgen' laat je ze al schrikken
bij de bushalte als zombies in de rij
een grote groep individualisten
ze staren recht vooruit, geen hoofd opzij
geen woord willen ze aan elkaar verkwisten
dat aanschouwend vraag ik me dikwijls af
waarom mensen zich zo 'ommuurd' gedragen
adem te mogen halen is toch niet een straf
'geniet wat meer' zou ik ze willen vragen
wees eens bewust van wat er in je lijf gebeurt
voel je longen, spieren, je bloed stromen
zie hoe de nieuwe zon een jonge hemel kleurt
hoor hoe je naam gefluisterd wordt door bomen
versta de roep en wordt een levend mens
ontdek de aarde die jou wil ontmoeten
geniet van wind en regen, doe het intens
jíj: man of vrouw, die ik graag wil begroeten