Niks verloren
Daar zit je dan ,armen gespreid
geen manier om vast te pakken
Langzaam raak je alles kwijt
nog je laat de moed niet zakken
Geen grip op al het gebeuren
het ontglipt je als los zand
Hermetisch sluiten alle deuren
geen klink zichtbaar deze kant
Als omgeven door wilde stromen
er is geen bron meer te ontdekken
Hoe het zover heeft kunnen komen
je probeert je armen nog te strekken
Zoveel vragen schieten door je heen
blijven onbeantwoord en verward
Beseffend het gaat echt niet alleen
voelt de breuklijnen in je hart
Er gloort nog hoop in bange dagen
een parel liefde in geopende schaal
Die de onmacht lichter doet dragen
toont zich in pracht en praal
Woorden klinken plots in zinnen
ik kan niet zonder jou mijn schat
Dan lijk je de strijd te winnen
niks verloren wat je toch niet had