Ik zou eigenlijk wel iets willen opbiechten in dichtvorm uiteraard. Met in gedachten de spreuk biechten is goed voor de ziel.

Ooit was ik geboeid door het fenomeen,
van puntje erin puntje eruit.
Nou dan heb je het meestal of goed verbruid,
en anders heb je HET dus gewoon gedaan.

En ik kan wel zeggen ik heb HET vaak gedaan,
in de hoop dat mij een hoogtepunt ten deel zou vallen.
Helaas leverde dat ook veel dieptepunten op,
gelukkig kwam ik daar wel bovenop.

Het maakte mij veel ervaringen rijker,
toch ben ik zo onderhand wel wat een ouwe zeiker.
Als ik zeg dat ik een punthoofd krijg,
van hoe wij soms met HET omgaan.

Want het moment dat je HET met elkaar beleeft,
is vaak ook het moment dat je je helemaal geeft.
En anders zit je er gewoon naast,
terwijl je je verbaast.

Maar dat kwam bij mij met de jaren,
dus gelukkig dat er zovele in mijn leven waren.
Die HET met mij gewaagd hebben,
illegaal en al hier in dit heelal.