Wintervleugels
Ook vlinders sterven achter de
struiken in 't park als de winter komt.
enkel als de horizon lonkt,
naar de dageraad kunnen ze
flirten.
stoeien.
en hun vleugels van papier (waarop
mijn pen zich nestelde) laten verschroeien
op 't tempo van de hitsende drift.
hun warme tintelingen weerspiegelen
het wezenloze uur waarop ze verdwalen
in hun mentale schroom waardoor ze
hun fladderende vleugelkleur te slapen leggen
en nooit meer ontdooien zullen
struiken in 't park als de winter komt.
enkel als de horizon lonkt,
naar de dageraad kunnen ze
flirten.
stoeien.
en hun vleugels van papier (waarop
mijn pen zich nestelde) laten verschroeien
op 't tempo van de hitsende drift.
hun warme tintelingen weerspiegelen
het wezenloze uur waarop ze verdwalen
in hun mentale schroom waardoor ze
hun fladderende vleugelkleur te slapen leggen
en nooit meer ontdooien zullen
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: JayRetard | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 30 oktober 2012 | ||
| Thema's: | ||