Woorden schieten nooit tekort
Maar ze schieten als kogels om je oren
Wanneer je te horen krijgt
Dat je je opa hebt verloren
Als tranen letters waren
Had ik een tweede bijbel klaar
Ik wil niet wachten op een wonder
Het heeft geen nut om in die ellenlange rij te staan
Ik wil meteen die woorden horen
Zal het nog lang of kort gaan duren
Ik huil boven een envelop
Om die tranen naar mijn opa op te sturen
Maar het heeft geen enkel effect
Gelukkig, woorden besparen me het huilen
Maar als ik zeg dat de woorden rondgaan
Is het enkel als een radar in de ruimte