Slaap
Luid weerklinken geluiden van de straat
terwijl de maan haar kamer zacht verlicht
De slaap kan haar niet vatten zoals
zij vannacht de slaap niet vatten kan
Zij verlangt zo naar de stilte die soms
zo luid was dat het pijn deed aan haar oren
Haar ogen strak gesloten maar nog
kan zij al haar fantasieën zien
Haar koude handen rusten op haar buik
terwijl zij wacht op slechts een ding
De slaap is haar vergeten en zij weet
dat zij spoedig het ochtendlicht zal zien
Reacties op dit gedicht
| september: | Dinsdag, april 12, 2016 16:21 |
| Heel mooi. Liefs | |
| Hans Winter: | Woensdag, oktober 31, 2012 15:19 |
| soms nog wanneer de wereld zo gewoon geworden toont, kan de stilte een herinnering blijken die zich tot je verwondering met heimwee tooit. groetje, hans |
|
Over dit gedicht
| Auteur: KillingAngel |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 31 oktober 2012 | ||
| Thema's: | ||