Ik blijf
De wijzer van de klok
pakt me in, laat me peinzen
weemoedig denken
bespiegelt zorgeloosheid
wat ik gister droomde.
Mijn rokken wapperend
fietsend door de straten heen
dezelfde bomen blikken mij
welwillend toe - ze lijken
niet anders vandaag.
Jaarringen verstreken
de lucht en het rijwiel
niet veranderd
noch de klinkers
in de weg.
Mijn ziel wijzer
maar toch gelijk
seconden vliegen
en ik blijf om het even.
31 oktober 2012
pakt me in, laat me peinzen
weemoedig denken
bespiegelt zorgeloosheid
wat ik gister droomde.
Mijn rokken wapperend
fietsend door de straten heen
dezelfde bomen blikken mij
welwillend toe - ze lijken
niet anders vandaag.
Jaarringen verstreken
de lucht en het rijwiel
niet veranderd
noch de klinkers
in de weg.
Mijn ziel wijzer
maar toch gelijk
seconden vliegen
en ik blijf om het even.
31 oktober 2012
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: mienke | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 31 oktober 2012 | ||
| Thema's: | ||