Het is nog maar zo kort geleden dat jij je dierbare hebt weggebracht,
Een moeilijk afscheid dat is toch zo ontzettend zwaar
Het waren zwarte dagen die voorbij gingen en het koste zoveel tranen, zoveel kracht.
Er komen nog meer dagen aan die het niet makelijk maken, helaas maar waar
Toch zijn er zovele herinneringen die je blijft houden aan de dierbare die je verloren bent.
Wees dan dankbaar dat je vrienden je blijven steunen, die je kent.

Het zal niet meevallen om de draad weer op te pakken en weer door te gaan.
Je zal wel moeten helaas de tijd blijft er niet door stil staan.
Nu de dagen korter worden en het steeds eerder donker word
Ben je misschien wel bang dat je eigen wereld om je heen instort
Vooral ook omdat de bijzondere dagen er weer aan komen waar je graag samen had willen zijn
Maar het is nu nooit meer en dat doet erg veel pijn

Brand dan een kaarsje voor diegene waar je zielsveel van houd die er helaas niet meer bij mag zijn
Tuurlijk had je het gewild dan was het compleet geweest en super fijn
Herinneren hoe je dierbare was en praten over hem of haar doet veel goed
Dan is het bijzonder die lach rondom je snoet !

Daarom een gedicht voor ieder die zich hier in herkent, weet dat je nooit alleen bent met je verdriet !
Want je weet dat altijd mag praten en laat ze maar stromen die tranen
Wees niet bevreesd dat het een ander ziet
De vrienden slaan een arm om je heen en zeggen kom maar bij mij en huil maar lekker uit !
Ga je verdriet niet uit de weg maar kijk vooruit !!

Liefs,
Marianne