We kregen ruzie,
wat met iets kleins begon.
Achteraf gezien zo dom
en stom.
Heb van jou een kant
gezien,die ik totaal
niet ken.
Zo hard en zonder
enkel gevoel zei
jij kwetsende dingen.
Waarop ik dacht
had nooit iets met
jou moeten beginnen....
Je maakte me verdrietig
en deed me zoveel pijn,
dat wekte bij mij de gedachten
dat het beter
is om niet meer
samen te zijn.
Dat maakte me bang,
want we kennen elkaar
al zo lang.
Ik weet wat ik
voor je voel!
Weet inmiddels dat jij
dat ook voor mij voelt...
Zijn we dan toch voor
elkaar bedoeld?
Ik geef je nog een kans,
ontspring dan niet deze dans.
We geven ons leven samen
na deze moeilijke periode
toch weer glans.