Van dooien en vriezen
Vrouw-tien suited, ik check.
Zij is van roestvrij staal.
Kiest haar eigen weg.
De flop vraagt geduld.
Ik moet wachten.
Zelden past het precies.
Perfectie is niet te verwachten.
Ik kan ook verliezen,
maar gelukkig:
De gratis acht op de turn
maakt het mij een stuk makkelijker.
Twee tellen later en ik ben all-in.
Helaas, ze geloven, niemand callt,
zelfs niet mijn vriendin.
Fold, fold, fold zonder te praten:
De wereld vergaat niet.
Niet als ik verlies, ook niet als ik win.
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Probert | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 04 november 2012 | ||
| Thema's: | ||