Nachtzuster
Het infuus waakt doorheen de nacht
Druppelsgewijs telt het de uren
Wijl de sterren en de maan
door het raam de kamer inkijken,
schijnt doods TL-licht zijn kamer binnen,
als ze in engelenwit de kamer binnenschrijdt.
Haar hand op de zijne en zachtejs in zijn hals.
"Rust nu maar" fluistert ze zacht en dekt hem toe.
Het infuus, loopt niet meer.
Druppelsgewijs telt het de uren
Wijl de sterren en de maan
door het raam de kamer inkijken,
schijnt doods TL-licht zijn kamer binnen,
als ze in engelenwit de kamer binnenschrijdt.
Haar hand op de zijne en zachtejs in zijn hals.
"Rust nu maar" fluistert ze zacht en dekt hem toe.
Het infuus, loopt niet meer.
Reacties op dit gedicht
| Aluna: | Vrijdag, oktober 18, 2013 22:12 |
| Je hebt mijn hoofd geïnfiltreerd en er de pijnlijkste herinnering uit gehaald. | |
| Vogatoro: | Maandag, november 05, 2012 20:57 |
| Dan heb ik ergens iets geraakt. Maar een niet uitzonderlijk iets. | |
| Roselynn: | Zondag, november 04, 2012 15:37 |
| lijkt wel een fragment uit een horror verhaal... maar ja... zo gaat het inderdaad weleens:( [] Rose |
|
| youkie: | Zondag, november 04, 2012 14:50 |
| in stilte gelezen | |
Over dit gedicht
| Auteur: Vogatoro | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 04 november 2012 | ||
| Thema's: | ||