Schreeuw het
Huilend zit je daar
Versmoord van de stilte van alle zaken
Het is niet meer voor elkaar
Je kan het wel schreeuwen van alle daken
Het leed dat je nu onder ogen ziet
De eenzaamheid die je omarmt met koud gelag
Je zingt zacht nu je eenzaamste lied
En iedereen die maar zegt dat je niet zingen mag
Ik geef je de vrijheid om maar te zingen wat je wilt
Over het leven, liefde en de pijn
Ik wil zelf dat je het hard over de daken gilt
Als dit voor jou een oplossing zou zijn
Zing maar voor mij
Ik hoor je leed wel aan, mijn scheet
Voel je daardoor vrij
Ik ben diegeen die jou echt niet vergeet
Versmoord van de stilte van alle zaken
Het is niet meer voor elkaar
Je kan het wel schreeuwen van alle daken
Het leed dat je nu onder ogen ziet
De eenzaamheid die je omarmt met koud gelag
Je zingt zacht nu je eenzaamste lied
En iedereen die maar zegt dat je niet zingen mag
Ik geef je de vrijheid om maar te zingen wat je wilt
Over het leven, liefde en de pijn
Ik wil zelf dat je het hard over de daken gilt
Als dit voor jou een oplossing zou zijn
Zing maar voor mij
Ik hoor je leed wel aan, mijn scheet
Voel je daardoor vrij
Ik ben diegeen die jou echt niet vergeet
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Nevel | 
|
|
| Gecontroleerd door: Goony | ||
| Gepubliceerd op: 14 mei 2002 | ||
| Thema's: | ||