't Verschil.
’t Verschil.
Zij hadden samen
overwogen
wat moeders in de zelfde buurt
met ’t jonge grut
tot Hem te komen
gewoon spontaan en niet gestuurd.
Zijn leerlingen
zagen ’t niet zitten
geen tijd, geen kinderen gezeur
stuurden hen weg
althans hun mening
Christus doorbrak die willekeur.
Laat toch die
kind’ren tot Mij komen
bestrafte hen, riep moeders terug
Hij zegende hen.
Wordt zelf als dezen.
In ’t kindschap ligt de levensbrug.
Komt allen sprak Hij
die vermoeid zijt
tot Mij . Ik schenk u rust en kracht.
De eeuwen door
zijn zij gekomen
ontvingen wat zo werd verwacht.
Wij mogen kinderlijk
Hem volgen.
’t Vermoeide gaan tot Hem gekeerd.
Zegen en Geest
leiden ons verder.
Een God Die vast houdt , die Hem eert.
th.
Reacties op dit gedicht
| Jacky Van den Berghe: | Woensdag, november 07, 2012 00:49 |
| In de onbevangenheid ligt het geluk besloten! Die onbevangenheid terug verwerven! Groetje, Jacky |
|
| Hans Winter: | Dinsdag, november 06, 2012 18:39 |
| niet voor niets bleef christus als kind ons intiemste feest. hans |
|
| Anneke Bakker: | Dinsdag, november 06, 2012 12:34 |
| Het kindschap en de liefde, het mooiste wat bestaat in het leven. Heel mooi omschreven Teun. Zonnige dinsdag. (hier tenminste) Anneke |
|
| pieter christiaan paardenkooper: | Dinsdag, november 06, 2012 11:45 |
| ach, werd het maar meer geloofd. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: teun hoek |  
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 06 november 2012 | ||
| Thema's: | ||