Xavier
je bent mijn nooit geboren zoon
droom voor moeilijke momenten
als de staar mijn ogen overvalt
mijn hand onderweg blijft hangen
komt jouw beeld scherper in mijn hoofd
je kunt niet voetballen
kent geen enkel automerk
weet niets van economie
snapt zelfs niet waar je bent
maar je lacht zoals niemand kan
je zit in een rode rolstoel
nou ja - je hangt er meer in
met keurig gekamde haren
en soms een blitse baseballpet
waar iedereen het over heeft
je bent mijn prachtige zoon
de jongen die ik nooit gewild heb
maar die ik kreeg om wreed geluk te kennen
zodat ik het onderscheiden kan:
wat werkelijkheid is en wat waar
Reacties op dit gedicht
| Roselynn: | Woensdag, november 07, 2012 11:57 |
| Soms snap je niet waarom.... iets gaat zoals het gaat in het leven... als de tijd daar is.... vallen alle stukjes op zijn plaats... []Rose |
|
Over dit gedicht
| Auteur: wierook | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 07 november 2012 | ||
| Thema's: | ||